ಚಿಕ್ಕಮಗಳೂರು: ವಸಂತ ಋುತು ಅಡಿಯಿಡುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಎಲ್ಲೆಡೆ ಹಸಿರು ತುಂಬಿದ ಫಲಭರಿತ ಮರಗಳು ಮೈದುಂಬಿ ನಿಂತು ಹಣ್ಣು ಪ್ರಿಯರನ್ನು ಕೈಬೀಸಿ ಕರೆಯುತ್ತಿವೆ. ಮಳೆ ಇಲ್ಲದೆ ಪ್ರಖರ ಬಿಸಿಲಿದ್ದರೂ ಮಲೆನಾಡಲ್ಲಿ ಬಹುತೇಕ ಎಲ್ಲ ಹಣ್ಣಿನ ಮರಗಳು ಫಸಲಿನಿಂದ ಕಂಗೊಳಿಸುತ್ತಿವೆ.
ಪ್ರತಿ ವರ್ಷ ಬಹುತೇಕ ಏಪ್ರಿಲ್ನಿಂದ ಆಗಸ್ಟ್ ವರೆಗೆ ಮಾವು, ಕಿತ್ತಳೆ, ಪೇರಲೆ, ಗೇರು ಮುಂತಾದ ಜಾತಿಯ ಹಣ್ಣುಗಳು ದೊರೆಯುತ್ತಿದ್ದು, ಹಲವು ಮೌಲ್ಯವರ್ಧಿತ ಉತ್ಪನ್ನಗಳಿಂದ ಅಧಿಕ ಲಾಭ ತಂದು ಕೊಡುವ ಹಲಸಿಗೆ ಹೆಚ್ಚಿನ ಬೇಡಿಕೆಯಿದೆ.
ಹಪ್ಪಳ, ಸಂಡಿಗೆ, ಚಿಫ್ಸ್, ಹಲಸಿನ ಹಣ್ಣಿನ ಕಡಬು, ದೋಸೆ, ಮುಳಕ, ಪಾಯಸ, ಹಲ್ವಾಗಳು ಹಲಸಿನ ಅತಿ ಹೆಚ್ಚು ಬಳಕೆಯ ಉತ್ಪನ್ನಗಳಾಗಿವೆ. ಹಸಿ ಸೋಳೆಯನ್ನು ಉಪ್ಪು ಮಿಶ್ರಣ ಮಾಡಿ ವರ್ಷಗಟ್ಟಲೆ ಇಟ್ಟು ಅಡುಗೆ ಪದಾರ್ಥಕ್ಕೆ ಬಳಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಕ್ರಮ ಇಂದಿಗೂ ಇದೆ. ಹಲಸಿನ ಬೀಜವನ್ನು ಸುಟ್ಟು ತಿನ್ನುವುದು ಹಾಗೂ ಬೀಜದಿಂದ ಹೋಳಿಗೆ ತಯಾರಿಸುವುದು ರೂಢಿಯಲ್ಲಿದೆ.
ಬಹುತೇಕ ಕಡೆಗಳಲ್ಲಿ ಹೊಸ ಮನೆಯ ಆಯದ ಬಾಗಿಲಿಗೆ ಹಲಸಿನ ನಾಟವನ್ನೇ ಬಳಸುತ್ತಿದ್ದು, ಕಿಟಕಿ, ಮಂಚ, ಮಕ್ಕಳ ತೊಟ್ಟಿಲು, ದೇವರ ಪೀಠಗಳಿಗೆ ಹೆಚ್ಚು ಬಳಕೆಯಾಗುತ್ತಿದೆ. ಉಳಿದಂತೆ ಯಾವುದೇ ಧಾರ್ಮಿಕ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಗಳು ನಡೆದರೂ ಮಾವಿನ ಜತೆಗೆ ಹಲಸಿನ ಎಲೆಯ ತೋರಣವು ಸಂಭ್ರಮವನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸುತ್ತದೆ. ಮೇವಿಗೆ ತೆರಳಿದ್ದ ಜಾನುವಾರುಗಳಿಗೆ ಹಲಸಿನ ಹಣ್ಣು ಸಿಕ್ಕಿತೆಂದರೆ ಅವುಗಳಿಗೆ ಹಬ್ಬವೇ ಸರಿ.
ಕೆಲ ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆ ಮಾವಿನ ಮರಗಳನ್ನು ಕಡಿಯಲು ಸರಕಾರ ಆದೇಶ ನೀಡಿದಾಗ ನೂರಾರು ವರ್ಷಗಳಿಂದ ಹೆಮ್ಮರವಾಗಿ ಬೆಳೆದು ಫಲ ಕೊಡುತ್ತಿದ್ದ ಮರಗಳು ಶೇ. 20ರಷ್ಟು ಖಾಲಿಯಾಗಿರುವುದು ಪರಿಸರಾಸಕ್ತರ ನಿರಾಸೆಗೆ ಕಾರಣವಾಗಿದೆ.
ಹಿಂದೆ ಹಲಸಿನ ಹಣ್ಣುಗಳು ಕೆಲವು ಕಡೆ 80 ರಿಂದ 90 ಕಿಲೋ ಗ್ರಾಂ ತೂಗಿದ ಉದಾಹರಣೆಗಳಿವೆ. ಆದರೆ ಬದಲಾದ ಹವಾಮಾನದ ವೈಪರೀತ್ಯದಿಂದ 30ರಿಂದ 40 ಕಿಲೋ ತೂಕದ ಹಣ್ಣುಗಳು ಲಬಿಸುತ್ತಿವೆ. ಫಲ ಕೊಡುವ ಗಿಡಗಳನ್ನು ನೆಡುವ ಮೂಲಕ ಪರಿಸರವನ್ನು ಉಳಿಸಬೇಕಾದ ಗುರುತರ ಜವಾಬ್ದಾರಿ ಎಲ್ಲರ ಮೇಲಿದೆ.
ಬಹುತೇಕ ನಗರ ಪ್ರದೇಶಗಳು ಕಟ್ಟಡಗಳಿಂದಲೇ ಕೂಡಿರುವುದರಿಂದ ಅರಣ್ಯ ಹಾಗೂ ಹಣ್ಣಿನ ಮರಗಳು ಕಾಣದಾಗಿದೆ. ಕರ್ನಾಟಕ ಅದರಲ್ಲೂಮಲೆನಾಡು ಭಾಗಗಳಲ್ಲಿನೈಸರ್ಗಿಕವಾಗಿ ದೊರೆಯುವ ರುಚಿಕರ ಹಲಸಿನ ಹಣ್ಣುಗಳು ಹೊರ ರಾಜ್ಯಗಳಲ್ಲಿವಿರಳ. ಒಂದು ವೇಳೆ ಅಪರೂಪಕ್ಕೆ ಸಿಕ್ಕರೂ ಅದು ರಾಸಾಯನಿಕ ಗೊಬ್ಬರ ಹಾಕಿ ಬೆಳೆಸಿದ ಸುಧಾರಿತ ತಳಿಗಳಾಗಿದೆ. ಹಲಸು, ಮಾವುಗಳ ನಿಜವಾದ ರುಚಿ ಸವಿಯಬೇಕಾದರೆ ಮಲೆನಾಡಿಗೆ ಬರಬೇಕು.